روابط عمومی نهادی است که به جوامع نوین تعلق دارد و در روند پیدایش و رشد سازمان های نوین، برای تسهیل ارتباط میان سازمان ها با محیط درونی و بیرونی، مخاطبان، گروه های تاثیرگذار و تاثیرپذیر از سازمان،افکارعمومی،رسانه ها و سازمان های دیگر ایجاد شده است.
روابط عمومی با ایفای کارکردهای اطلاع رسانی و اطلاع یابی ،ایجاد و حفظ ارتباطات دوسویه و تفاهم متقابل بین سازمان و مخاطبان و جلب اعتماد و مشارکت مخاطبان به سازمان، کمک به مدیریت برای همگام شدن با تغییرات محیطی،همبسته کردن نگرش های سازمان با مخاطبان، به پویایی و رشد و توسعه سازمان در محیط و در راه رسیدن به اهداف و استراتژی های آن کمک می کند.
تعریف انجمن جهانی روابط عمومی (ایپرا) از روابط عمومی :
ضرورت و اهمیت اطلاعات در دنیای امروز،به ما کمک می کند که روابط عمومی نوین را یک "روابط عمومی اطلاع مدار" (Informational Public Relation) بنامیم.در دنیایی که همه ابعاد آن به سرعت رنگ کهنگی به خود می گیرد و با اطلاعات تازه تر همه چیز،هرلحظه نو می شود، روابط عمومی بایستی از عملکرد و شکل اولیه و سنتی خارج شده و ضرورت های زمانه ای است که در آن زندگی می کند؛ درک می کند.روابط عمومی در عصر اطلاعات،موظف به همگونی و همسانی با فرآیند اطلاعات است.اطلاعات در روابط عمومی برای برقراری ارتباط است و هرگاه اطلاعات ناقص باشد،ارتباطات ناقص است.روابط عمومی باید،اطلاع یاب،اطلاع شناس و اطلاع رسان باشد.
تاریخچه و سیر تحول روابط عمومی در ایران
آن چه امروز به عنوان واحد روابط عمومی در ایران مطرح است برای نخستین بار در سال ۱۳۳۰ در شركت نفت سابق ایران و انگلیس، ایجاد شداین پدیدهٔ وارداتی از غرب تاكنون چندین دور تحول را در ایران طی كرده است :
روابط عمومی نوین از دههٔ ۱۳۳۰ تا اوایل انقلاب
روابط عمومی پس از انقلاب اسلامی (دورهٔ فترت سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۳)
دورهٔ جنگ تحمیلی و پس از آن (سالهای ۱۳۶۳ تا ۱۳۷۶)
روابط عمومی پس از دوم خرداد ۷۶
انجمن ها، نشریات، سمینارها و جشنواره های روابط عمومی
روند تکاملی روابط عمومی :
· روابط عمومی سنتی
· روابط عمومی الکترونیک
· روابط عمومی دیجیتال
· روابط عمومی آن لاین (روابط عمومی 2)
· روابط عمومی سایبر